Ludzie, którzy mają kija w d..ie, czyli stare, doświadczone „wygi życiowe”
Ludzie, którzy… Są konkretni, zasadniczy, mocno stąpający po ziemi, wymagający, surowi, perfekcyjni, robiący wszystko na maxa i najlepiej jak potrafią… Co o nich sądzisz? Dla mnie są oni po prostu śmieszni i „gupi.” Dlaczego? Z kilku powodów:
1️⃣ Bo uważają, że ich wysokie normy, wymagania i tryb życia jest powszechnie obowiązujący wszystkich. Bez wyjątku. I zatruwają życie tym, którzy nie chcą lub nie mogą takim wyśrubowanym standardom sprostać.
2️⃣ Twierdzą, że cała reszta uważa, że świat nie spełnia ich potrzeb, więc dlatego nie chcą być tacy, jak Ci panowie perfekcjoniści. Tymczasem jest odwrotnie. To perfekcjoniści uważają, że ludzie i świat nie spełniają ich bardzo wysokich oczekiwań, lecz obwiniają o to nie siebie i swoje wzorce w psychice, lecz tych, którzy nie chcą żyć na wysokich obrotach, jak oni.
3️⃣ Co im daje taka perfekcyjność i czynienie wszystkiego najlepiej, jak potrafią? Oprócz frustracji, że świat nie jest taki, jak chcą, jak i zwykłego przemęczenia (bo to męczy,) chyba nie daje im to nic.
4️⃣ Dlaczego oni się tak starają? Czy np pracodawca docenia ich trud? No raczej nie. Wręcz dostają jeszcze więcej pracy i obowiązków niż pozostali ludzie. Ich wymiana ze światem nie jest równa – dostają mniej, niż od siebie dają. Zresztą, ta deficytowość wymiany ze światem dotyczy wszystkich i jest jednym z praw rządzących tym piekiełkiem. Ta cała energia, pod najróżniejszymi postaciami, gdzie wyparowuje, gdzieś zanika.
Przypatrz się swoim relacjom z ludźmi, miejscem zatrudnienia, organizmem, światem. Być może dostrzeżesz to, że nie dostajesz tak dużo, jak dajesz. Wg mnie takie osoby powinny przede wszystkim wyluzować, bo ten kij w tyłku bardzo uwiera. A co Ty o tym sądzisz? Zapraszam do dyskusji.
Dodaj komentarz