Nowy Porządek Świata doktora Josepha Meinhofa

Doktor Joseph Meinhof był kiedyś szanowanym genetykiem i bioinżynierem. Jego teorie na temat reorganizacji społeczeństwa były początkowo traktowane jako skrajne, potem jako odrażające i obłąkane. Ale kiedy świat pogrążył się w chaosie – ekonomia upadała, wojny rozszerzały się na kolejne kraje, a ludzie tracili nadzieję – dr Meinhof wyszedł z cienia i przejął władzę. Nie dzięki polityce, nie dzięki armii, ale dzięki technologii, która zmieniła ludzi w żywe narzędzia.

Nowy Porządek nadszedł cicho, z chirurgiczną precyzją, niczym szpikulec do lodu dr Waltera Freemana, który masakrował nim kiedyś mózgi pacjentów podczas zabiegu lobotomii. Najpierw schwytano więźniów i bezdomnych – ludzi, którzy nie mieli dokąd uciec. Potem przyszła kolej na przeciwników reżimu i każdego, kto próbował opierać się zmianom.

Proces był brutalnie prosty: zszywano ich usta i odbyty, łącząc ich w zjednoczone łańcuchy pokarmowe. Tak narodziły się ludzkie stonogi – główne struktury społeczne Nowego Porządku. Nie rodzina, nie paczka przyjaciół – to ludzka stonoga, znana z filmów reżysera Tima Sixa, miała stać się podstawową komórką społeczną.

Pod nowymi rządami ludzkość została podzielona na trzy kategorie:

1. Zszyciuchy – szeregowi członkowie ludzkich stonóg. Ich zadaniem było nic więcej jak przeżycie – przekazywali sobie pokarm od odbytów do ust, służąc jako nowe stworzenie, zwierzę – ludzką stonogę. Nie mieli głosu, zarówno w sensie dosłownym, jak i w przenośni, nie mieli władzy. Byli surowcem, zwierzęciem połączonym z kilku organizmów.
2. Zryciuchy – liderzy stonóg, pierwsze ogniwa łańcucha. To oni rozkazywali i karali. Zryciuchy często byli byłymi wojskowymi, lojalistami Meinhofa lub zwykłymi oportunistami, a także po prostu degeneratami i zwyrolami, którzy dostrzegli w systemie szansę na lepsze życie.
3. Nie-zszyciuchy – elita społeczeństwa. Lekarze, naukowcy i administratorzy, którzy zarządzali Nowym Porządkiem. Mieli pełną wolność, choć zawsze musieli uważać – buntownicy i słabsi mogli łatwo znaleźć się po drugiej stronie skalpela. A następnie musieliby w bardzo radykalny sposób zmienić że tak powiem „dietę.”

Meinhof rozwinął swoje imperium błyskawicznie. Każdy opór był tłumiony – nie bronią, ale poprzez chirurgię i odpowiednio upiorną „dietetykę.” Nawet najwięksi przywódcy, miliarderzy i generałowie, gdy zostali pojmani, budzili się już jako część stonogi, bez możliwości protestu. Nie było wojny. Była czysta, chirurgiczno-dietetyczna transformacja.

Propaganda głosiła, że jest to rozwiązanie idealne: zero marnotrawstwa, zero głodu, zero nadprodukcji. Żywność była przetwarzana wielokrotnie, a społeczeństwo przekształciło się w doskonale zorganizowaną maszynę. Każdy miał swoje miejsce. Każdy miał swoją rolę. Ludzie szybko zapomnieli, jak to jest mówić i jeść normalnie. Z czasem nie było już nikogo, kto mógłby się sprzeciwić.

Doktor Meinhof patrzył z wieży swojego laboratorium na rozciągające się łańcuchy ludzkości, wijące się jak żywe rzeki przez miasta, wsie i pustkowia. Zryciuchy tańczyły na głowie breakdance’a, co rusz smagając stonogi biczami, a zszyciuchy tańczyły taniec połamaniec w stylu hinduskiego Bollywood, w rytm groteskowej muzyki. Świat w końcu stał się idealny. Ale gdzieś głęboko w swoim obłąkanym umyśle wiedział, że pewnego dnia nie-zszyciuchy również staną się zbędne. I wtedy on sam stanie się pierwszym ogniwem ostatniej, największej stonogi na Ziemi.

Tak nakazywał jego perfekcyjny Nowy Porządek Świata. Jego alchemiczne misterium, życiowe Opus Magnum, plan jego duszy na bieżące wcielenie.

Polecam też:

PROJEKT DYSTOPIA – SEKRETNY PLAN ELIT [OPOWIADANIE]

---

WIGILIA 2025: 3 DNI CIEMNOŚCI [OPOWIADANIE SF]

---

P.S. Pomóż niezależnym mediom działać:

1️⃣ NR KONTA: 84 1160 2202 0000 0006 1935 5350
2️⃣ BUY COFFE: [Kliknij tutaj]
3️⃣ PAY PAL: [Kliknij tutaj]