Czy przebudzenie i oświecenie to naprawdę to samo?
Nurt new age, ezoteryka, wraz z jej „czarniejszymi” odłamami, zdobywają coraz więcej zwolenników. Budzi to oczywiście coraz więcej i więcej kontrowersji, sprzeciwów, chamskich żartów, wyśmiewania i tak dalej. Chciałbym Ci zwrócić uwagę na to, co jeszcze szczególnie pomijane i bardzo często niezauważane na wielu ezoterycznych stronach. Czym jest przebudzenie? Czym jest oświecenie? Te dwa terminy amatorscy ezoterycy używają zamiennie, uważając je z grubsza za to samo.
Udowodnię Ci, że tak nie jest. Że przebudzenie i oświecenie to nie jest to samo. Na sam początek taka luźna dygresja: zapoczątkowanie globalnego nurtu new age i udostępnienie wersji ezoterycznej w wersji soft, dla ludu, było od początku do końca zamysłem tajnych, mistycznych organizacji. To, że medytujesz i chodzisz ze znajomymi na jogę, że rozwijasz się, że masz dostęp do wiedzy, która przez millenia była ukryta – jest ich zamysłem. Pisali o tym słynni autorzy illuminaccy, tacy jak Crowley, Helene Blawatsky, Alice Bajley, Robert Anton Wilson. Czy ten zamysł był dobry, czy zły? Nie będę tutaj tego rozsądzał, ponieważ nawet ja tego nie wiem.
A więc tak:
Czym naprawdę jest oświecenie?
„Ezoterycy dla ludu”, niosący czasami ważne przesłania, definiują oświecenie jako stan błogości i szczęścia, zjednoczenia ze światem. Jako stan bez żadnych problemów emocjonalnych, po którym przychodzi miejsce na samorealizację – na robienie tego, co kochasz. No, ja robię to, co kocham, a nie uważam się za oświeconego, a w żadnym wypadku! Tu na swojej stronie i innych swoich kanałach informacji jestem generatorem, mixerem i syntezatorem idei. Ale to inna inszość.
Ten cały nurt new age z jego licznymi odnogami („cukierkowe new age”, ezoteryka szeroko rozumiana, prawo przyciągania, psychologia głębi, medytacje, jogi, tantra i inne metody, okultyzm, magia, satanizm) jak i nurt tajemno-mistyczny (różokrzyż, wolnomularstwo, Illuminaci), stawia szczególnie na to oświecenie.
Jest to droga, która często wiąże się z licznymi perturbacjami. Dramaty i załamania, bo sens życia budowany od dzieciństwa się załamuje. Depresje, spadki sił, mające rzekomo być elementem przebudzenia energii Kundalini. Fanatyzm doktrynalny – „moja metoda, moja szkoła ezoteryczna, moja interpretacja energii i całej doktryny jest najlepsza i poprawna, a Twoja to zwiedzenie przez ciemne siły. Lęki przed demonami, złymi bytami, klątwami, wampiryzmem energetycznym.
Wiąże się to też ze szczególnym ryzykiem obłędu a nawet pełnoobjawowej schizofrenii paranoidalnej. Tak było w przypadku słynnego Marka Podleckiego. I to właśnie stąd bierze się krytyka ze strony katolików czy szczególnie chrześcijan biblijnych – że to sroga zapłata za konszachty z new age’owymi energiami i demonami. Również racjonalni ateiści czy po prostu zwykli internauci poszukujący świeżej „beki” (szydery) mają z tego ubaw.
Ale do rzeczy: oświecenie polega na wzmacnianiu INDYWIDUALNOŚCI. Na indywidualność składają się: dusza (SIC!), umysł, podświadomość i.. ego. Rozwinięta dusza, stan nirvany, wzrost mocy i umiejętności, poukładana podświadomość i przede wszystkim silne ego, są celem zarówno „ezoteryków ludowych”, jak i wtajemniczonych w wiedzę ukrytą przed ludem. Chcą oni być Bogami już na Ziemi, nie zauważając, że w ten sposób od tego Boga się oddalają, i tracą tak naprawdę to, co najcenniejsze. Jest to tak zwany „etap lucyferyczny”, czyli budowa silnej indywidualności, bez potrzeby kontaktu z Bogiem. Taka dusza rozwija się przez stulecia a nawet millenia, i ostatecznym celem takiej wędrówki jest ekstremalnie silna indywidualność budowana w ramach tajemnej, mistycznej organizacji.
A teraz: czym jest przebudzenie?
Przebudzenie jest jakby odwrotnością oświecenia. Człowiek, często po długiej wędrówce i wielu poszukiwaniach, zaczyna rozumieć, że indywidualność, nawet wraz z.. duszą, jest złudzeniem. Tak samo, jak złudzeniem jest cały świat materialny. Poza tą całą indywidualnością, jest coś jeszcze. Jest najgłębsza część z nas, czyli Jednia / Jedno. Można to utożsamiać z Bogiem. Cząstka Boga wychodzi poza indywidualność.
Jesteśmy wszyscy połączeni przez Jedno, na takiej zasadzie, jak ręka, noga, wątroba, serce czy pojedyncza komórka jest połączona z organizmem. Te organy czy komórki nie są odrębnościami, indywidualnościami. Ale są częścią jednego wielkiego organizmu, zachowując przy tym i zdrową autonomię, i bycie integralną częścią wielkiego organizmu – Jedni / Jednego / Boga. Ludzie na tym etapie już przeszli i odpuścili etap lucyferyczny, i teraz dążą do dostrzeżenia iskry Boga w sobie. Dążą też do uzyskania świadomości bycia tą integralną częścią Boga.
Przebudzenie to po prostu zwykłe, codzienne życie, ale już na innym, lepszym poziomie. Poziomie, który pozwala i na autonomie, i na poczucie bycia połączonym ze wszystkimi i z Bogiem, poprzez ową cząstkę Boga. Przebudzenie więc to zgoda nawet na śmierć indywidualności (a więc także na śmierć duszy), to zakończenie koła reinkarnacji (koła samsary), i powrót do Jednego – do Boga. Nawet w Biblii jest napisane: „A kto umarł, żyć wiecznie będzie.” Jezus Chrystus, ponoć gnostyk, zrozumiał to, porzucił nawet tajemną gnozę, i zgodził się na śmierć ciała i duszy. Zmartwychwstał jako integralna część Jednego, żyje do dziś, wpływając i inspirując całą ludzkość.
Autor: Jarek Kefir
Jeśli chcesz więcej takich tekstów – wesprzyj moją niezależną działalność darowizną. Działam poza systemem i bez sponsorów – dzięki Tobie mogę publikować prawdę bez cenzury.
-NR KONTA: 84 1160 2202 0000 0006 1935 5350
-BLIK: 886 489 463
-BUY COFFE: [Kliknij tu]
-PAYPAL: [Kliknij tu]
Dodaj odpowiedź do shinobi Anuluj pisanie odpowiedzi