Zagadka chorób psychicznych jest prosta do wyjaśnienia
Choroby psychiczne pojawiają się wtedy, gdy rzeczywistość staje się nie do zniesienia. Gdy punkt krytyczny zostaje osiągnięty, to umysł, by chronić swoją integralność przed całkowitym kolapsem, syntetyzuje iluzję. Może ona się przejawiać jako bezwładne halucynacje, jako wyobrażenie że jesteś Napoleonem, jako borderline, nerwica, depresja.
Nie jest to tak naprawdę coś złego, choć wydaje się to paradoksalne. Jest to mechanizm obronny psychiki / umysłu. Wbrew pozorom i wbrew temu, co się mówi, jest to dla umysłu.. wielka ulga. Iluzje które wymieniłem powyżej, są syntetyzowane po osiągnięciu punktu krytycznego. Mają za zadanie „mechanicznie” zagłuszyć rzeczywistość, za wszelką cenę. Mają za zadanie zająć czymś umysł – czymkolwiek, choćby takim bełkotem, i odwrócić jego uwagę od rzeczywistości.
Nie dotyczy to tylko „twardych” chorób psychicznych. Tak naprawdę większość ludzi o ile nie wszyscy, syntetyzuje takie iluzje. Nie jest to choroba psychiczna w sensie stricte. Ale działa to na tej samej zasadzie. Człowiek nie akceptuje rzeczywistości, więc syntetyzuje iluzję, więc nie chce dostrzegać pewnych rzeczy, nie chce poszerzać horyzontów. Nie dopuszcza do siebie nowych poglądów i spojrzeń. Ma niski poziom świadomości, prowadzi go bezwładny autopilot. To jest właśnie zbiorowa halucynacja, sen na jawie.
Jednym z przypadków znanych mi jest człowiek który zakochał się nieszczęśliwie w jakiejś kobiecie. Odrzucenie, niby normalna rzecz, było dla niego tak silną traumą, że umysł by chronić integralność systemu, wygenerował iluzję – sen na jawie, halucynację. On dalej rozmawiał z tą dziewczyną w myślach, widział ją swoimi zmysłami. Umysł by chronić się przed całkowitym kolapsem, stworzył wirtualny sektor, w którym ta dziewczyna jest obecna. Okazuje się jednak, że te niby wirtualne sektory syntetyzowane przez umysł są dużo bardziej rzeczywiste niż nam może się zdawać..
Choroby i zaburzenia psychiczne a prawa wszechświata
Cytuję: „Dokładnie tak samo ludzie z zaburzeniami psychicznymi, znajdując się ciałem w sektorze materialnego urzeczywistnienia, postrzegają inny, nieurzeczywistniony sektor. Ich percepcja nastrojona jest na określony sektor w przestrzeni wariantów, gdzie mogą być nie tylko inne dekoracje, lecz również inny scenariusz i role. Ludzie z zaburzeniami psychicznymi wcale nie są chorzy w zwyczajnym rozumieniu. Oni nie wyobrażają sobie, że są Napoleonami i innymi odpychającymi osobowościami.
Oni rzeczywiście postrzegają taki wariant, widzą go w sektorze przestrzeni. Są tam wszystkie warianty, lecz człowiek wybiera to, co bardziej podoba się jego duszy. Kiedy konflikt duszy i umysłu osiąga taki punkt graniczny i „wykończona” dusza nie jest w stanie dłużej znosić okrutnej rzeczywistości, wówczas percepcja nastraja się na wirtualny, nieurzeczywistniony sektor.
Przy tym sam człowiek fizycznie żyje w sektorze materialnym. Pewien psychiatra opowiadał historię o kobiecie, która patologicznie pragnęła mieć idealnego męża i dzieci. Wyrażając się terminami Transerfingu, ważność rodziny osiągała u biedaczki szczyt. W rezultacie wyszła za mąż za człowieka, który brutalnie się nad nią znęcał. Nie udało się jej urodzić dzieci. Rzeczywiste życie stało się nie do zniesienia i wkrótce znalazła się w szpitalu psychiatrycznym. Nie przyjmowała już do wiadomości sektora materialnego urzeczywistnienia.
Jej ciało znajdowało się w materialnym świecie, a percepcja była nastrojona na sektor wirtualny, w którym była żoną angielskiego lorda, miała dzieci i była absolutnie szczęśliwa. Z punktu widzenia otoczenia żyła w naszym świecie, podczas gdy jej percepcja była nastrojona na sektor wirtualny. Takich chorych usiłuje się leczyć, lecz wielu z nich jest szczęśliwych właśnie w tym stanie, kiedy iluzje są o wiele przyjemniejsze od okrutnej rzeczywistości. Tak naprawdę to wcale nie iluzje, tylko nieurzeczywistnione warianty, które istnieją tak samo rzeczywiście, jak sektor materialny.”
~Vadim Zeland
Farmakologiczna lobotomia uspokaja chorych psychicznie
Jest to trochę przerażające, nieprawdaż? Z jednej strony jest to halucynacja, sztucznie wygenerowana iluzja. Z drugiej strony nie jest to iluzja. Bo ona naprawdę istnieje w stanie stacjonarnym w tej dziwnej otchłani znajdującej się po drugiej stronie lustra, którą ludzkość umownie nazwała „Bogiem”. No i ta iluzja nie jest iluzją dla umysłu, ona istnieje naprawdę, ale już nie w stanie stacjonarnym. Bo umysł ją odtwarza w czasie rzeczywistym.
To tłumaczy fakt, dlaczego leczenie nie przynosi żadnego rezultatu, lub przynosi rezultat nikły. Farmakologiczna lobotomia pomaga uspokoić takiego chorego, dzięki temu rzeczywistość staje się dla niego trochę bardziej znośna. Część objawów mija, choć tylko na jakiś czas.
Pewna część takich zaburzeń bierze się z powstawania tzw. jungowskiego cienia. Jest on naprawdę krańcowo niebezpieczny, choć do tworzenia cieni wręcz zmusza nas społeczeństwo, szczególnie w procesie wychowania. W niektórych wypadkach może on nawet zabić. Cień powstaje gdy jakaś część naszego „ja”, szczególnie jakiś potencjał, zostanie zanegowany, uznany jako grzeszny, niewłaściwy, zły. Wtedy schodzi on do „podziemi”, do podświadomości. I stamtąd atakuje, dopominając się o swoje.
Tworzenie cieni wymusza na nas purytańskie społeczeństwo. Purytanizm, dulszczyzna itp nie są naszymi normalnymi „programami”. Nie są kompatybilne z prawdziwą głębią naszej istoty. Zostały one narzucone ludzkości przed eonami. Są reliktem trudnych czasów, są reliktem mentalności niedoboru. Że „nie starczy dla wszystkich”, więc trzeba wytrwale walczyć, rywalizować, konkurować, iść po trupach, niszczyć innych.
Ludzie chcą więcej i więcej a potem wariują i chorują
Tak naprawdę wystarczy dla wszystkich, spokojnie. Tylko jest jeden problem.. Ludzie w swojej przewrotności pragną więcej, więcej i więcej. I m.in. stąd się bierze tragedia ludzkości. Większość problemów i pragnień jest sztuczna, jest rozpaczliwie pusta, jak większość naszego człowieczego losu. Bo czego pragniesz? Tego, co narzuciło Ci społeczeństwo – stąd pochodzi ogromna większość tych krzykliwych i nie znoszących sprzeciwu pragnień. Musisz, musisz i musisz.
A to nieprawda. Po co szary Kowalski stale pragnie ciągle nowych rzeczy, albo nowego samochodu, skoro stary nie ma nawet pięciu lat i działa niezawodnie? Po co politykowi zachłanne pragnienie wywołania wojny domowej w Syrii, zgładzenia setek tysięcy ludzi i zawładnięcia zasobami tego państwa? Czy sprawi to, że będzie on szczęśliwy?
Jest to schyłkowa, krańcowa forma dominacji ego / umysłu nad duszą. Tworzy ona chyba najbardziej niebezpieczne cienie. Ci ludzie autentycznie cierpią i wariują. Ich dusza nad którą umysł znęca się jak oszalałe bydlę, jest zaszczuta do kąta. I stąd się biorą różne „atrakcje” których doświadczają Ci ludzie. Boją się demonów – więc są przez nie „nękani”, choć te demony to oczywiście ich własne meta-programy. Widzą wszędzie zło – więc to zło materializuje się w ich życiu.
Mają różne wydarzenia w nocy, takie jak koszmarne sny, paraliże przysenne i szereg innych. Co chwila coś złego im się przydarza, np wypadki czy stłuczki samochodowe, co oczywiście interpretują jako nękanie przez diabła za głoszenie prawdy. Skończyć to się może opętaniem przez.. ich własne meta-programy w psychice nazywane demonami, co skwitują tym, że nie wierzyli zbyt silnie lub że to kara za ich silną wiarę, do wyboru do koloru. Tudzież skończyć to się może zwykłym obłędem.
Autor: Jarek Kefir
🇵🇱 P.S. Możesz wspomóc pracę niezależnych mediów. Także od Ciebie zależy ich istnienie. Wsparcie Czytelników gwarantuje częste i regularne publikacje. Ukrywana wiedza to potęga, działamy dalej!
1️⃣ NR KONTA: 16 1020 4795 0000 9102 0139 6282
DLA: Jarosław Adam / TYTUŁEM: darowizna
2️⃣ BUY COFFE: [ LINK TUTAJ ]
3️⃣ PAY PAL: [ LINK TUTAJ ]
4️⃣ BTC: bc1qlx8la2wdmfwnsx8kfr27tu43u0ux6fyamhnevm
Dodaj odpowiedź do areckir Anuluj pisanie odpowiedzi